woensdag 6 juni 2007

Schreeuw van Evanga 12

Tweede gedicht uit het deel: Het weerloze Bestaan. Deze zal morgen bij de pdf gevoegd worden als ik er tijd/zin voor/in heb. Een betere opmaak zal er dan eventueel ook zijn. Have fun ^^


Verwikkeld zijn ze als wortels
het verleden, heden en toekomst
met de grond die hen omarmt

Het eeuwige verlies
eens het verleden, vervuild en onleefbaar
het nu en dan wurgt
en enkel plaats is
voor een zielige nostalgie
waaruit een bitter sarcasme
als een gapende mond van aarde
verstikkende walmen verspreidt


*PS: vind je sommige gedichten/teksten te pessimistisch of negatief? Denk er dan gewoon aan dat het net de miserie, de pijn, het imperfecte, de radeloosheid en wanhoop, en alle "onaangename" dingen zijn die ons de creativiteit schenken.

"In een perfecte wereld is er geen noodzaak voor creativiteit, en is kunst een concept waar niemand ooit toe zou verleid worden, omdat er geen enkel nut voor zou zijn."

SvE kan ook zo worden geïnterpreteerd om een gelijkaardige gedachtengang weer te geven.

Geen opmerkingen: