Intermezzo

Korte oefening op schrijfstijl ^^ commentaar is welkom.

De vaas ging de vuilnisbak in, en verwerd tot een modern kunstwerk van zompige bloemen en kleurige scherven. Dat het onnodig was ook de vaas weg te gooien besefte ze wel, maar Sarah moest érgens blijf met haar woede. Mocht de klootzak die haar toorn opriep aanwezig geweest zijn, zou hij ze naar z'n hoofd gekregen hebben. Hij was er niet, en ging waarschijnlijk niet meer opdagen ook. Ze keek naar haar handen, die nog natrilden van haar uitbarsting, en voelde een steek van weemoedigheid in haar borst. "Hij is weg" prevelde ze, en zakte neer op haar knieën. Waarom ze daar zo van slag van was, kon ze zelf niet bevatten. Het was nu eenmaal zo. Naamloze gedachten tolden rond tussen haren oren en reduceerden haar denkvermogen tot dat van een vijfjarige. Tranen biggelden langzaam langs haar wangen, maar ze was te beroerd om zich te fatsoeneren.

Enige tijd later raapte ze zichzelf bijeen en stond op. De koffie in de thermoskan was lauw. Dat gaf niet, zolang haar hersenen maar terug begonnen te functioneren. Dat was hoe dan ook maar een kwestie van tijd. Hij zou boeten, daar ging ze op toezien.