Gemiste kansen 3

Het derde stukje van Gemiste Kansen, in een paar dagen post ik nog een stukje.


Ze was nog mooier dan de soa-automate. Ze had een groen rokje aan, met een verwarrend motief erin verweven, en een effen lichtblauwe blouse met het bovenste knopje open. Ik stelde mezelf voor en vroeg hoe ze heette. Alea. Een naam alsof ze rechtstreeks uit een fantasyboek kwam gelopen. Een elfje op een schimmel die nooit moe werd. Ik vroeg wat ze wou drinken, en bestelde een kriek en een cola. Ik had geen zin om alcohol te drinken die avond. Teveel kans om opeens een migraine-aanval te krijgen waardoor ik ongecontroleerd met m'n oogleden begon te knipperen. Geen aantrekkelijk zicht. Cafeïne was nu ook niet zo goed tegen migraine, maar daar kreeg ik het nooit van. Mijn tactiek om een cola te bestellen ontplofte als een granaat in m'n anus. Dacht ik. Blijkbaar nam ze aan dat ik niet goed tegen drank kon, of straight-edger was. Het duurde een paar minuten en een paar vreemde stiltes om het misverstand weg te werken. Maar toen we eenmaal begonnen waren een degelijke conversatie te beginnen kwam er maar geen einde aan. Via subtiel gestelde vragen kwam ik meer te weten over haar leven. Ik zag mezelf juichen van binnen toen ze zei dat ze al een half jaar alleen was. Toen Sidewalk Sally alleen naar buiten ging keek Alea haar scheef aan. Een kleine zweem van verachting rond haar mond. Ik mocht haar graag, heel graag zelfs. Ze verborg haar gevoelens niet. De appel had ze misschien geproefd, maar even snel terug uitgespuwd. Geen bedrog, geen huichelarij. En ik genoot ervan zoveel goeie dingen te zien in één persoon. Bijna genoeg om ervan te walgen. Ze ging naar het toilet, en raakte me even aan m'n schouder. Die schouder ging ik niet meer wassen. Tot hij vuil werd natuurlijk. Ik probeerde te stoppen met me in te beelden dat ze perfect was. Misschien was ze helemaal niet aangenaam. Een beest die zich vermomde als bloem om een insect aan te trekken, om vervolgens in zijn geheel te verzwelgen en langzaam te verteren. Ik moest opletten en haar beter leren kennen. Dit was net iets te mooi om waar te zijn. Maar zelfs al was ze niet het perfecte wezen voor mij om te behagen, haar onvolkomendheden waren niet noodzakelijk afstotelijk.

Vier minuten later kwam ze terug. Haar haren nog ietsje netter dan voorheen. Mijn gsm wees aan dat het drie uur s'nachts was. Het was bijna welletjes geweest, en dus zei ik dat ik straks terugging naar mijn kot. Daarop glimlachte ze, en zei dat ze ook moe begon te worden. We gaven elkaar ons nummer om “misschien” nog eens af te spreken. Een kwartiertje later stapten we buiten, en stond ik stil om haar genacht te wensen. Mijn baard gleed langs haar wang om er haar een zoen op te geven toen ze haar gezicht draaide en me zachtjes kuste op de mond. Haar lippen waren zacht, als kussentjes die je nooit pijn zouden kunnen doen. Ik kuste haar terug. Het voelde juist aan. Haar armen waren ondertussen om mijn nek gegleden, en ze zoende me nog eens, wat zekerder nu. Toen liet ze haar handen van mijn nek glijden en keek me aan. “Het was leuk vanavond,” zei ik “net als jij.” Ze lachte en zei dat ze me nog iets ging laten weten morgen. Ik kuste haar nog eens en fluisterde slaapwel in haar linkeroor. Ik rukte me los van de onzichtbare dwang om er te blijven staan en haar dood te knuffelen, en ging op weg naar mijn kot, om de twintig meter me omdraaiend om haar nog maar eens te zien. Dit was nog geen liefde, maar het leek er wel een beetje op.

Pas toen ik de sleutel in het slot van de voordeur stak overviel de vermoeidheid me. Het was ondertussen al vier uur, en m'n geest begon spelletjes met me te spelen. Ik zag mezelf aan de deur van mijn kot staan, die voor ik de juiste sleutel uit m'n sleutelbos gevist had openging, en een naakte ex-vriendin onbeschaamd voor me stond en zich terstond op me wierp. Gedachten zo expliciet dat mijn kruis al last had van lijkstijfheid. Ik zuchtte. Geen naakte jonkvrouwen in mijn kamer vannacht, en misschien maar best ook. Mijn hoofd was zachtjes aan het bonken toen ik me op m'n bed liet neerzeigen. Tanden poetsen kon morgen ook wel, ze smaakte heerlijk.