Nieuw gedichtje uit SvE ^^ De volgende zal in enkele dagen ook op mijn blogje komen te staan.
Zo verdoemd zij de dag
dat de ongenaakbare Liefde
koesterend die gewillige
uitgebannen wordt
en ik in angst
wegvlucht in mezelf
Dat het laatste sprankeltje mensheid
zich verbergend achter een gelaat
weggevreten en uitgehold
tot de kleinste kern
van het menselijk verstand
overblijft, om mij te kwellen
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten