Dit is geen gedicht uit "Schreeuw van Evanga", maar een recent stukje waar ik plots op kwam. Maandagnamiddag zet ik het vijfde gedicht van SvE op de blog. Als iemand een leuke link heeft ivm literatuur of gedichten, zet gerust een comment onder de meest recente post.
In al je plannen zag ik je waanzin
die je gedachten vormden, deden kronkelen
alles wat je geest was, draaide en verdraaide
terwijl ik machteloos toekeek
naar je vrije val, uit de werk'lijkheid
Als met een spons op het strand
trok het leven langzaam weg
langzaam alle vocht sijpelend
in het gulzige zand, niet meer dan
de opdringerige realiteit
Maar hoop is altijd, en eeuwig
gesloten in het hart dat wil
dat alle verdorvenheid en blasfemie
even vergankelijk is
als het gezond verstand, in nood
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten